Points of interest

Huisje bekend als "de hutkoffer"; eenvoudige boeren- of visserswoning; met uitzondering van de voorgevel oorspronkelijk uit de tweede helft van de 17e eeuw; constructief van belang de houtskeletbouw. In de woonkamer schouw met tegels.

Bron: Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed
Rijksmonument nummer: 21345
http://rijksmonumenten.nl/monument/21345/ 

Door de lage ligging en het vochtige karakter waren de Loterijlanden vroeger niet in trek bij de boeren. Jaarlijks zijn ze bij loting verdeeld, vandaar de naam.

Bloemrijke weilanden
De invloed van brak kwelwater zorgt voor bijzondere vegetatie in het natuurgebied. In de bloemrijke graslanden groeien dotterbloem, echte koekoeksbloem en rietorchis. In het natuurgebied komen veel weidevogels voor. De tureluur broedt hier bijvoorbeeld in het voorjaar. In de sloten zie je kikkers en salamanders.

Architect Evert Margry is een van de belangrijkste architecten van de neogotiek in Nederland. Als leerling van P.J.H. Cuypers ontwierp hij voornamelijk kerken, scholen en kloosters. Zijn kerk verving in 1884 de van 1834 daterende waterstaatskerk (gebouwd met financiële steun van de overheid, waarbij het ontwerp de goedkeuring moest dragen van het ministerie van Waterstaat), die eerder op deze locatie te vinden was.

Startpunt van diverse wandelroutes.

Kunstwerk van Herbert Nouwens. Met de eeuwenoude Ruïnekerk is het beeld van Herbert Nouwens in iets meer dan tien jaar al tot een icoon van Bergen geworden. De maatvoering en het kleur- en materiaalgebruik oogsten alle lof. 

Website : http://www.herbertnouwens.nl/index.php?subID=457

Parkeerplaats van het recreatiegebied Dorregeest. Startpunt van de wandelroute door de Dorregeest.

In 1705 werd door Jan van Egmond van de Nijenburgh begonnen met de bouw van de buitenplaats. Het aanvankelijk eenvoudige huis werd in sobere Hollands classicistische stijl uitgevoerd in rode bakstenen met geblokte hoeklisenen. Het koetshuis van de Nijenburg is door zijn omvang uniek binnen de context van de Nederlandse buitenplaatsen. De buitenzijde van het koetshuis is zo goed als in de oorspronkelijke staat bewaard gebleven en geeft, veel beter dan het hoofdhuis, een beeld van de krachtige architectuuropvatting van rond 1700 Omstreeks 1712 werd het hoofdgebouw aan de achterzijde uitgebreid met een bibliotheek. In de 19e eeuw veranderde het aangezicht doordat de voorgevel wit werd gepleisterd, een balkon werd aangebouwd en deuren en vensters in empirestijl werden gerealiseerd. De tuinen bevatten vele cultuurhistorische elementen uit de 18e en 19e eeuw en daarmee is Nijenburg uniek en zeldzaam te noemen in de regio.

Deze in 1631 gebouwde poldermolen bemaalde samen met vier andere molens de Uitgeester- en Heemskerkerbroek. Omdat dit de tweede molen vanuit het Westen gezien betrof, kreeg hij de naam Tweede Broekermolen. Deze achtkantige bovenkruier van het type grondzeiler is de laatste overgebleven molen. Met de elektrificatie van het gemaal aan de Meldijk verloren de andere molen definitief hun functie. De laatste molenaar C. Deijle kocht in 1930 de molen en heeft hem zo gered van de sloop.

De Geestmolen is een in 1565 gebouwde poldermolen met een eikenhouten achtkant op lage voet. De molen is een zogenaamde grondzeiler en staat aan het Hoeverpad 13 in Alkmaar.

De Geestmolen bemaalde vroeger de 170 hectare grote Geestmolenpolder. Doordat in het begin van de jaren zestig de nieuwbouwwijk De Hoef is verrezen, heeft de molen nu geen landschappelijke functie meer. De Geestmolen is van het type achtkantige binnenkruier. Dit betekent dat de wieken binnen op de wind kunnen worden gezet (het mechanisme bevindt zich geheel in de kap).

Het gevlucht heeft Fauël fokwieken. De stalen vijzel heeft een diameter van 1,60 meter.

Dit object maakt onderdeel uit van de voormalige Stelling van Amsterdam, de kringstelling van permanente verdedigingsbouw rond de hoofdstad, die tevens gold als Nationaal Reduit en werd aangelegd tussen 1880 en 1920 door het Departement van Oorlog.Even ten zuiden van waar de Dam aansluit op de Hoge Dijk ligt het kruitmagazijn, vrij van het dijklichaam, dat met de gedekte weg aan de frontzijde om het terrein heenzwenkt. Deze grillige locatie waar Aagtendijk, Assendelver Dijk, Uitgeester en de oude "Leegen Dyk" samenknopen, dateert uit omstreeks 1350. Het perceel wordt van de weg gescheiden door een smalle sloot rondom, die alleen op de zuidhoek wordt onderbroken door de dam van de toegang. De aarddekking aan frontzijde evenals die bovenop het magazijn hebben ongeveer hun oude hoogte behouden, terwijl de zijnaden deels vrijgekomen zijn en de aardkegels op de keelhoeken - de afmetingen van deze kunnen op het metselwerk ngo afgelezen worden - geheel verdwenen.

De veelzijdige Cornelis Corneliszoon van Uitgeest (1550-1607) stond aan in 1597 aan de basis van één van de belangrijkste industriële innovaties in de geschiedenis van de molentechniek: het verwerken van een krukas in een molen. Het met de hand zagen van hout behoorde hiermee al snel tot het verleden. Cornelis Corneliszoon van Uitgeest is overigens niet de enige beroemde Uitgeester! Ook Willem Janszoon Blaeu, als cartograaf en globemaker van zeer groot belang voor de wereldwijde ontwikkeling van de zeevaart, komt uit dit dorp.

Op de plek van de toenmalige molen van Van Uitgeest is nu gebouw De Hoop gevestigd. Op het terrein startte in 2002 timmerwerkplaats De Juffer, waar vakmensen jonge houtbewerkers opleiden. Ook is een droogschuur voor hout gebouwd, met een kleine molen die latten zaagt. Een Botenbouwschool maakt hier regelmatig ouderwetse scheepjes.

Op een mooie zomerdag vind je op het Alkmaarder- en Uitgeestermeer de Nederlandse watersport in al haar facetten. Zeilers, surfers en waterskiers kiezen hier het ruime sop. In uitlopers van het meer peddelen natuurliefhebbers in roeiboten en kano’s op zoek naar rust. Het gebied ligt in het hart van Noord-Holland, tussen Alkmaar, Haarlem en Zaanstad. Het meer van 660 hectare biedt talrijke mogelijkheden voor recreatie op, in en rond het water. Rond het meer liggen zes recreatieterreinen: Dorregeest, De Hoorne, Uiterdam, De Woudhaven, Zwaansmeer en eiland Pannekoek.

De Viaan is een in 1579 gebouwde poldermolen met een eikenhouten achtkant op lage voet. De molen is een zogenaamde grondzeiler. De molen staat aan de rand van Alkmaar, aan de Havinghastraat 18. Samen met een elektrisch gemaal bemaalt hij thans nog een 464 ha groot gedeelte van de polder De Bergermeer. Het gevlucht van De Viaan is Oudhollands. De molen werd in 1876 voorzien van een vijzel. 

De voorganger van Molen de Viaan is gebouwd in 1564 om de Bergermeer droog te malen en te houden. Tegenwoordig gebeurt dat met een elektrisch gemaal. Tijdens de Spaanse Oorlog in 1573 is deze molen afgebroken. Er kwamen drie nieuwe molens en de huidige Viaan werd in 1579 overgeplaatst vanuit de Zijpe.

De Viaan is nooit bewoond, van oudsher staat er een molenaarswoning naast de molen. Het parkje bij de molen is geschikt voor een kleine wandeling. Bijzonder is dat er in dit kleine park de bijenorchis groeit, een bijzondere wilde orchidee.

Startpunt van 2 wandelroutes uit het wandelnetwerk Alkmaar-Bergen-Heiloo.

Dichtstbijzijnde adres voor navigatie: Havinghastraat 18, 1817 DA Alkmaar.

Startpunt van de  Klaas Hoorn en Kijfpolder wandel route.

De Eendracht is een in 1771 gebouwde poldermolen in de Noord-Hollandse stad Alkmaar. Het is een ronde stenen molen van het type grondzeiler met een Oudhollands wiekenkruis. De Eendracht is de laatst overgebleven stenen poldermolen in Noord-Holland. Hij bemaalde tot 1931 de polder; daarna werd deze taak overgenomen door het elektrisch gemaal naast de molen.

De Eendrachtsmolen is nooit bewoond geweest. De molenaarswoning, die kort na de buitengebruiksstelling van de molen afbrandde, bevond zich naast de molen. In de loop der jaren is de polder grotendeels bebouwd, en de molen bevindt zich nu aan de rand van de woonwijk Bergerhof.

Na jarenlange stilstand is de Eendrachtsmolen in de jaren zeventig van de 20e eeuw draaivaardig gemaakt. In 2000 is hij maalvaardig gerestaureerd. Daartoe zijn de waterlopen weer hersteld en is een houten scheprad in de molen geplaatst. De molen is te bezoeken wanneer hij draait.

De Groot of de Molen van Piet is een achtkante stellingmolen-korenmolen in de Nederlandse stad Alkmaar. De molen werd gebouwd als walmolen op het Clarissenbolwerk nabij de vroegere Kennemerpoort en domineert aldaar nog steeds het stadsbeeld.

In 1884 werd de molen gekocht door Cornelis Piet, die onderin de molen een woning liet maken. De familienaam van deze molen bleef in de volksmond verbonden aan deze molen, en de oude naam De Groot wordt nog nauwelijks gebruikt.

De molen is sinds 1955 uitgerust met fokwieken. Er liggen 3 koppel maalstenen in de molen. De koningsspil van de molen is een oude scheepsmast en dus waarschijnlijk ouder dan de molen zelf.

De molen is tegenwoordig eigendom van de gemeente, maar wordt nog steeds bewoond en bemalen door een lid van de familie Piet.

De Oude Knegt is een rietgedekte korenmolen in Akersloot.

Na lokale initiatieven in de jaren 70 is in Akersloot in 1981 de voorganger van deze korenmolen herbouwd. Hij is gebouwd naar model van een oude korenmolen uit het dorp die in 1925 al grotendeels gesloopt was.

Deze molen is in de nieuwjaarsnacht van 2000 op 2001 getroffen door een vuurpijl en volledig afgebrand. Het achtkant bleef eerst staan, maar was uiteindelijk te slecht om te behouden. De molen is daardoor weer helemaal opnieuw opgebouwd en is sinds begin 2004 weer in bedrijf.

De molen draait en maalt nu weer regelmatig, vaak op zaterdagen, en is dan te bezoeken.

Het Fort bij Krommeniedijk maakt deel uit van het noordwestfront van de Stelling van Amsterdam. De liniedijk die het water bij inundatie buiten de Stelling moest houden, loopt van het Fort bij Marken-Binnen aan de Nauernasche Vaart, door de Krommenieër Woudpolder naar het Fort bij Krommeniedijk. Vanaf daar gaat de liniedijk verder in zuidwestelijke richting, langs achtereenvolgens het Fort aan den Ham en Fort bij Veldhuis. Het fort verdedigde de Lagendijk, die dwars door het inundatiegebied loopt. Ook konden militairen vanuit het fort verhinderen dat een eventuele vijand via het riviertje de Crommenije de Stelling binnenkwam. Ten oosten van het fort, net in de gemeente Zaanstad, ligt een nevenbatterij.

Startpunt van 2 wandelroutes uit het wandelnetwerk Noord-Holland.