Points of interest

Het hofje werd in 1457 gesticht door Jacob Huyge Roeperszoon en zijn zus Katrijntje Huyge Roepersdochter, een brouwersfamilie verbonden aan het Brouwersgilde. De oorspronkelijke naam was Sint Maartenshofje, naar de schutspatroon van het Brouwersgilde. Het hofje werd door de familie Roeper overgedragen aan de regenten van het brouwersgilde.

Bron : Wikipedia

Het Frans Loenenhofje is een Haarlems hofje, het hofje is te vinden aan de Witte Herenstraat nummer 24.

Het hofje werd gesticht in 1607 uit de nalatenschap van de op 24 oktober 1605 overleden garentwijnder en koopman in lijnwaden Frans Klaeszoon Loenen. Loenen was een verwoede gokker en had - naast zijn gewone verdiensten - zoveel gewonnen met gokken dat hij zeer vermogend was.

Voor de stichting van het hofje werd aan de Witte Herenstraat een stuk grond aangekocht dat vroeger toebehoorde aan Norbertijnenklooster. Dit klooster was in 1581 in beslag genomen door de stad Haarlem. De kloosterlingen van het Norbertijnenklooster gingen altijd gekleed in het wit, vandaar de 'Witte Herenstraat'. Het hofje werd gebouwd in de voormalige boomgaard van het klooster. 

Bron : Wikipedia

Het Proveniershof heeft wel de vorm van een hof, maar is anders dan 'gewone' hofjes niet gesticht door een gilde, een rijke particulier of een kerk. De naam Proveniershof dankt het hofje aan het feit dat hier tot 1866 een Proveniershuis te vinden was. In het voormalige Proveniershuis zijn nu appartementen gebouwd.

Bron : Wikipedia

Het Luthers Hofje is een Haarlems hofje, het hofje is gelegen aan de Witte Herenstraat 16, vlak bij de Lutherse kerk uit 1581 (herbouwd in 1780).

Het hofje werd gesticht in 1615 bij de Lutherse schuilkerk. Het Luthers hofje is gesticht door de Lutherse gemeente en was nauw verbonden met de Lutherse kerk. Kerk en hofje zijn gebouwd op de grond van de Sint Antonieboomgaard die hoorde bij het klooster van de Norbertijnen. Deze kloosterlingen droegen altijd witte kleding en werden daarom ook wel de Witte Heren genoemd, vandaar de naam van de straat. Het hofje bestond in aanvang uit vier huisjes die tegen de kerk aan waren gebouwd. In 1648 is het hof uitgebreid met vijf huisjes. Tot 1894 lag de ingang van het hofje aan de Magdalenastraat 16.

Bron : Wikipedia

Met z'n vier huizen is het Bruiningshofje één van de kleinere hofjes van Haarlem. Het hofje is waarschijnlijk in 1610 door Jan Bruininck Gerritsz gesticht.Tijdens zijn leven kocht Bruininck huisjes rond zijn eigen woning op. Uit deze bezittingen is rond 1610 het hofje ontstaan. Het Bruiningshofje heeft geen regentenkamer, waarschijnlijk omdat het hofje van de familie was en men gewoon thuis vergaderde.

Bron : Wikipedia

In dit gebouw uit 1920 werd in 1924 de eerste Bell elektromechanische telefooncentrale van Nederland geïnstalleerd. Door de toename van het aantal aansluitingen, is de telefooncentrale in de loop der jaren meerdere malen uitgebreid.

De kastanjeboom is in het duingebied een uitzonderlijke verschijning. Er staan er hier (40 m ten noorden van de kruising Schoolpad/Johanna’s weg) twee en deze markeren de plek waar het duinboerderijtje Klein Johanna's Hof heeft gestaan. De boerderij dateerde van 1830 en werd in 1920 gesloopt. Rondom lagen duinakkers, omgeven met wildwallen en greppels of omhaagd met meidoorns (het prikkeldraad van toen). Bijna alles is verdwenen of overgroeid.

Bron : Website Landschap-Noord-Holland

Het weid van Brasser ontleent zijn naam aan de laatste bewoner van de schaapsherderwoning, die hier tot 1914 stond.

Op de “Wei van Brasser” is aan het begin van 1997 een natuurbouwproject gerealiseerd. Het doel van het project was om in het oude geëgaliseerde bouwland reliëf aan te brengen met daarin opgenomen enkele kleine duinvalleien. Spontane verstuivingen van zand werden toegejuicht, die zorgden voor een meer natuurlijke ontwikkeling van het terrein. De door bemesting ontstane monotone begroeiing van voornamelijk duinriet is verwijderd tot aan het schrale kalkrijke duinzand. Van het in 1929 aangeplante bos werd twee en een halve hectare gekapt om onder andere de dynamiek in deze omgeving te herstellen.

Het hofje werd gesticht in 1440 als een gasthuis, een plek waar reizigers één of meerdere nachten konden overnachten. Van gasthuizen werd vooral gebruikgemaakt door pelgrims, daarom werd het stichten van een gasthuis gezien als een goede daad. Het hofje is sinds 1787 gevestigd aan het Klein Heiligland, voorheen was in dezelfde gebouwen het Teylers Hofje te vinden. Het Teylershof is verplaatst naar de Koudenhorn in Haarlem.

Bron : Wikipedia

Frans Halsmuseum, Groot Heiligland 62

Het Remonstrants Hofje is een Haarlems hofje, het is te vinden aan de Ursulastraat nummer 16.

Het Hofje is 1773 gesticht door Isabella van Leeuwarden op het terrein van het voormalige Ursulaklooster, dit was een klooster van de Orde der Franciscanen. Zoals vrijwel alle kloosters in Haarlem was ook dit klooster tijdens de reformatie gesneuveld. De ingang van het hofje bevindt zich in een overgebleven muur van het klooster, de kloosterkapel doet dienst als voorhuis.

Bron : Wikipedia

Website : http://www.historischmuseumhaarlem.nl/

Op deze locatie stond eerst een complex (jachtslot) van de graven van Holland.

Dit complex, dat dienst deed als militair en bestuurlijk centrum, is in de 14e eeuw door brand verwoest. Het stadhuis, een rechthoekig gebouw met kantelen en een toren, werd in 1370 op dezelfde plaats opgericht. In de eeuwen daarop werden diverse verbouwingen uitgevoerd.

De stadhuistoren werd tussen 1465 en 1468 gebouwd, maar werd in 1772 afgebroken. Pas in 1913 werd de stadhuistoren herbouwd.

Tussen 1622-1630 werd een heel nieuwe vleugel in de Hollandse renaissancestijl gebouwd naar ontwerp van Lieven de Key. De stadhuisgevel werd in de periode van 1630-1633 in classicistische stijl vernieuwd.

Bron : Wikipedia

In november 1997 is hier bij wijze van experiment een opening, oftewel kerf, gemaakt in de buitenste duinenrij. Daarmee keerde de natuurlijke dynamiek terug in deze zeereep. Zee, wind en stuivend zand hebben ongehinderd het landschap vormgegeven. Aan de ingang van De Kerf vormde zich een lage zanddrempel, waar de zee af en toe overheen stroomt. Op plaatsen waar de zee zout water en zeewier achterlaat, komen andere planten voor dan op de hoger gelegen duinhellingen. Nu groeien hier weer (beschermde) soorten zoals zeeaster, schorrenkruid, zeewolfsmelk,  dodemansvingers en strandbiet. Staatsbosbeheer volgt de veranderingen in en rond De Kerf op de voet, maar grijpt niet in. De natuur zelf bepaalt de uitkomst van het experiment. De ervaringen met De Kerf vormen een stimulans voor dynamisch kustbeheer in andere gebieden: ook op Texel, Vlieland en Terschelling is Staatsbosbeheer betrokken bij initiatieven voor een ’stuivende kust’. 

Het Hofje van Oorschot is een Haarlems hofje, dat dateert uit 1769 en zich in het centrum van Haarlem bevindt, aan de Kruisstraat nr. 44.

Het Hofje van Oorschot is gebouwd in 1769 uit de nalatenschap van de Amsterdamse koopman Wouterus van Oorschot (1704-1768). Hij liet een bedrag na van 20.000 gulden, dit bleek onvoldoende om het hofje te realiseren. Uiteindelijk hebben de Staten van Holland 20.000 gulden bijgelegd en kon het hofje gebouwd worden.

De bouw van het hofje had nogal wat voeten in de aarde. Aan de overzijde van het te bouwen hofje woonden twee rijke stadsbestuurders die zich bemoeiden met de bouw. De bestuurders eisten dat er een mooie tuin aangelegd zou worden die afgesloten moest worden met een hek in rococostijl. 

Bron : Wikipedia

Dit tuinbouwgebied bevindt zich tussen de duinen en het dorp Heemskerk. In de loop der jaren is een harde scheiding ontstaan tussen de stedelijke bebouwing en het tuinbouwgebied.

In 1902 ontwierp de architect Van den Ban voor de Haarlemsche Melkinrichting Hartelust een gebouw waarin een winkel met melksalon, een karnruimte en een ketelhuis werden ondergebracht. In 1918 werd de voormalige melkfabriek in gebruik genomen door verzekeringsmaatschappij De Tweede Hollandsche. Bij die gelegenheid takelde men tijdens een spectaculaire operatie met een hijskraan de bovenste verdieping omhoog, waarna men in de ontstane ruimte een extra verdieping aan het gebouw toevoegde.

De vleeshal is een historisch gebouw aan de Grote Markt in Haarlem. Sinds 1386 stond op de hoek van de Spekstraat en de Warmoesstraat een vleeshal waar vlees door vleeshouwers (slagers) werd verkocht.[1] De Warmoesstraat heette dan ook heel lang de Vleeshouwersstraat. Het was handig om vlees op een centraal punt te verkopen, omdat de burgers dan veel keus hadden en de keurmeesters van de overheid konden zo het vlees beter controleren.

Bron : Wikipedia

Het hofje dateert uit 1616 en is gesticht uit de nalatenschap van Catarina Jansdochter Amen, weduwe van Jacob Claesz van Schoorl. Het hofje was oorspronkelijk bestemd voor Rooms-Katholieke alleenstaande dames vanaf 50 jaar. Deze dames moesten zelf in hun onderhoud kunnen voorzien. Na hun dood gingen al hun bezittingen naar het hofje. Deze regels gelden niet meer, maar de oude reglementen zijn als curiositeit nog steeds in te zien in het hofje.

Bron : Wikipedia