Points of interest

De Gravinnehof werd op 7 mei 2001 geopend door Prinses Margriet. Het hof is te vinden langs het Spaarne, het adres is Spaarne 100/102. De zijkant van De Gravinnehof grenst aan de Gravinnesteeg, vandaar de naam. De Gravinnehof is gerealiseerd door de Stichting Gravinnehof uit Haarlem, een samenwerkingsverband van het Sint Jacobs Godshuis en De Hofjes van Codde en Van Beresteyn. De Gravinnehof wordt ook wel 'Hofje van de 21e eeuw' genoemd. De architect was Dolf Floors, hij won een uitgeschreven prijsvraag waarbij zijn ontwerp uit 198 inzendingen als de beste werd gekozen. De Gravinnehof is bedoeld voor mannen en vrouwen van 55 jaar en ouder en omvat 26 seniorenwoningen.

Bron : Wikipedia

De Groote Modderkolk is een biologische zorgboerderij met moestuin en potstal. Het erf is vrij toegankelijk. Je kunt er producten kopen in de boerderijwinkel en er is een theeschenkerij waar je onder meer heerlijke zelfgebakken appeltaart kunt eten. 

Tijdens de oorlog bouwde de Luftwaffe aan de van Oldenborghweg tussen Egmond aan Zee en Bakkum en drietal radarinstallaties. De meest Noordelijke installatie stond op het Koepelduin en was een Wassermann E II gerät . De tweede lag 600 meter zuidelijker op een duintop van 30 meter hoog en bestond uit een houten toren met een hoogte van 90 meter (Grosse Elephant). De meest zuidelijke toren op het Vogelduin en was eveneens een houten toren met een hoogte van 60 meter (Kleine Elephant). De drie locaties werden aangeduid als WN 38L en als BP 60. Rond de drie torens werden veel ondersteunende bunkers gebouwd. In 1943 werden bij de middelste toren (Grosse Elephant) twee flak bunkers van het type L 409a gebouwd met de registratienummers LCL 15511 en LCL 15512. 

Zie ook : Website Werkgroep Oud-Castricum

Haarlemmerolie stond in de 17de eeuw te boek als wondermiddel voor allerlei kwalen. Omdat de vraag groot was en er veel geld omging in deze branche ontstonden er fabrieken die namaakolie produceerden. Deze fabriek van de Gebroeders Waaning produceerde vanaf 1897 de namaakolie in de vorm van drank, capsules, zetpillen en zalf.

Inleiding Voormalige 'HAARLEMSCHE BROOD- EN MEELFABRIEK' gebouwd in 1876 in neo-Romaanse stijl. Het pand ligt aan de oostzijde van de Bakenessergracht en werd ontworpen door architect Van Dijk uit Capelle aan den IJssel. De 'Haarlemsche Brood- en Meelfabriek' werd als bedrijf reeds op 4 mei 1866 opgericht. In 1876 werd het nieuwe fabrieksgebouw aan de Bakenessergracht gebouwd. In 1896 werd dit fabrieksgebouw, dat oorspronkelijk vier bouwlagen telde, met één verdieping verhoogd.

Bron : Rijksmonumenten.nl

Hier stortte op 13-4-1945 de Halifax NA347 neer. De gehele bemanning bestaande uit 6 personen kwam daarbij om het leven. Het vliegtuig vertok vanaf de vliegbasis Tarrant Rushton in Engeland. Een lading wapens, minutie en springstoffen, bestemd voor de Nederlandse Binnenlandse strijdkrachten, moet in de buurt van Ter aar (ZH) worden afgeworpen. Op bijna 23 kilometer van hun doel wordt het vliegtuig boven Zandvoort geraakt door duits luchtafweergeschut en stort hier neer.

Voor de aanleg van de Haringhaven (1920) moest het duingebied worden afgevlakt. De haven is van 1960 tot 1962 verlengd.

Dit tuinbouwgebied bevindt zich tussen de duinen en het dorp Heemskerk. In de loop der jaren is een harde scheiding ontstaan tussen de stedelijke bebouwing en het tuinbouwgebied.

Het Herikhuizerveld is een heuvelachtig heideveld dat een groot deel beslaat van het Nationaal Park Veluwezoom in de Nederlandse landstreek Veluwe (provincie Gelderland), in de gemeente Rheden.

Het veld is genoemd naar de nabijgelegen voormalige boerderij Herikhuizen. Door veel mensen wordt voor het gebied echter de naam Posbank gebruikt, naar het monument dat op een heuvel centraal in het Herikhuizerveld staat.

Het Herikhuizerveld wordt begraasd door IJslandse pony's, Schotse hooglanders en de Rhedense schaapskudde. In het natuurgebied bevindt zich een schaapskooi. Er lopen ook kleine dieren zoals hagedissen rond op de heide.

Vanaf de toppen van enkele heuvels in het Herikhuizerveld kan men van vergezichten tot in Duitsland genieten.

Bron : wikipedia

Website : http://www.historischmuseumhaarlem.nl/

Deze boerderij uit 1916 bleef als enige gespaard voor de slopershamer van de Duitse bezetter. De rest van het vooroorlogse en sfeervolle buurtje Duinkant werd afgebroken om aan de landzijde van het Stützpunkt Castricum (onderdeel van de Atlantikwall) vrij schootsveld te krijgen en de radarinstallaties in het duin te beschermen. Daarvoor werden ook anti-tankmuren gebouwd: verderop ziet u nog een restant van zo’n betonnen Panzermauer. Na de oorlog besloten de Wederopbouw-autoriteiten dit Sperrgebiet onbebouwd te laten, om zo het zicht op het open landschap te behouden. Tot woede van de verdreven Duinkanters.

Bron : website Landschap Noord-Holland

Het hofje werd in 1616 gesticht door Guertie Jansdr. de Wael, dochter van een rijke textielhandelaar. Guertie stichtte het hofje op het erf van haar huis. Het was bedoeld voor gereformeerde weduwen en gereformeerde oude vrijsters. Guertie bestuurde het hofje de eerste twaalf jaar zelf. Haar achterneef Jan de Wael, de burgemeester van Haarlem, was er regent en liet in 1661 het hof vergroten van zes naar acht kamers. Ook liet hij een toegangspoort bouwen met boven de poort het wapen van de familie De Wael. Het huis in de poort was de woning van de opzichteres.

Bron : Wikipedia

Het hofje dateert uit 1616 en is gesticht uit de nalatenschap van Catarina Jansdochter Amen, weduwe van Jacob Claesz van Schoorl. Het hofje was oorspronkelijk bestemd voor Rooms-Katholieke alleenstaande dames vanaf 50 jaar. Deze dames moesten zelf in hun onderhoud kunnen voorzien. Na hun dood gingen al hun bezittingen naar het hofje. Deze regels gelden niet meer, maar de oude reglementen zijn als curiositeit nog steeds in te zien in het hofje.

Bron : Wikipedia

Het hofje is te vinden aan de Bakenessergracht in het centrum van Haarlem. Het hofje heeft twee ingangen: één aan de Bakenessergracht en één aan de Wijde Appelaarsteeg. De ingang aan de Wijde Appelaarsteeg is de hoofdingang. Het Hofje van Bakenes is het oudste nog bestaande hofje in Haarlem.

Het hofje is gebouwd in 1395 volgens testamentaire bepalingen van koopman Dirck van Bakenes. Zijn weduwe en haar beide zoons lieten het hofje bouwen. De huidige hofjeswoningen zijn niet meer de hofjeswoningen uit de 14e eeuw maar dateren uit ’t midden van de 17de eeuw. In eerste instantie bestond het hofje uit 13 huizen voor 20 vrouwen, maar met de herbouw in 1663 werd een van de gebouwen verbouwd tot regentenkamer, hierna was er nog plaats voor 12 vrouwen. Het hofje grenst aan de Toneelschuur en de Philharmonie.

Bron : Wikipedia

Het hofje werd gesticht in 1489 door Symon Pieterszoon en zijn vrouw Godelt Willems en werd geschonken aan het Sint Elisabeth Gasthuis. In aanvang was het hofje ommuurd en toegankelijk door een poort met daarboven het wapen van het St. Elisabeths Gasthuis. In 1885 is de Barrevoetestraat verbreed, daarbij zijn drie huisjes aan de straatkant afgebroken en naast het hofje opnieuw opgebouwd. Hiermee verdween de beslotenheid en is het hofje van Loo één van de meest zichtbare hofjes in Haarlem. De binnentuin van het hofje wordt alleen door een hek gescheiden van de straat. Het wapen van de Heilige Elisabeth, bestaande uit drie kronen, is nu nog terug te vinden op de waterpomp.

Bron : Wikipedia

Het hofje werd in 1761 gebouwd uit de nalatenschap van Leonard Noblet en zijn zussen Sara en Geertruida, die allen geen wettige nabestaanden hadden. De huizen van het hofje zijn gebouwd in de tuin van het huis van de familie Noblet, Haerlem en Spaargesigt. Dit huis had de vader van Leonard, Elezar Noblet gekocht in 1737. De familie Noblet kwam van origine uit Amsterdam.

Er werden twintig huizen gebouwd. Aan de oostkant tien huizen voor vrouwen uit Haarlem en aan de westkant tien huizen voor vrouwen uit Amsterdam. De vrouwen moesten ten minste 50 jaar oud zijn en hun hele leven alleenstaand zijn geweest. Tevens moesten ze lid zijn van de Nederduits Gereformeerde Kerk.

Bron : Wikipedia

Het Hofje van Oorschot is een Haarlems hofje, dat dateert uit 1769 en zich in het centrum van Haarlem bevindt, aan de Kruisstraat nr. 44.

Het Hofje van Oorschot is gebouwd in 1769 uit de nalatenschap van de Amsterdamse koopman Wouterus van Oorschot (1704-1768). Hij liet een bedrag na van 20.000 gulden, dit bleek onvoldoende om het hofje te realiseren. Uiteindelijk hebben de Staten van Holland 20.000 gulden bijgelegd en kon het hofje gebouwd worden.

De bouw van het hofje had nogal wat voeten in de aarde. Aan de overzijde van het te bouwen hofje woonden twee rijke stadsbestuurders die zich bemoeiden met de bouw. De bestuurders eisten dat er een mooie tuin aangelegd zou worden die afgesloten moest worden met een hek in rococostijl. 

Bron : Wikipedia

Het Hofje van Staats werd gesticht uit de nalatenschap van de Haarlemse garenreder en handelaar Ysbrand Staats. Staats bepaalde in zijn testament dat zijn hele erfenis bestemd was voor de armen. De eerste steen werd gelegd op 29 juli 1730 door de broer van Ysbrand Staats. Het hofje werd gebouwd door Hendrik de Werff.

In 1733 waren de 30 huisjes voor alleenstaande oudere vrouwen klaar. Voorwaarde om in het hofje van Staats te kunnen wonen, was dat men gereformeerd was. Bij de restauratie in 1990 werd een aantal huisjes samengevoegd, hiermee werd het aantal woningen teruggebracht van 30 naar 20.

Bron : Wikipedia

Een gebouw met een veelzijdig verleden. Oorspronkelijk gebouwd als Diaconiehuis in 1770. Als in 1810 het stadsbestuur van Haarlem besluit dat militairen niet meer bij burgers ingekwartierd mogen worden veranderd het Wees- en Diaconiehuis echter in een kazerne. Vervolgens doet het dienst als Militaire School Haarlem, opslaglocatie voor Defensie tot het in 1971 zijn huidige functie krijgt: Hoofbureau voor de politie.