De molen dateert nog van de drooglegging van de Egmondermeer: ca. 1665.

Hij bemaalde daarvan het gedeelte "Bosmolenpolder". De molen was oorspronkelijk een schepradmolen, maar werd in 1883 vervijzeld. In 1930 werd een elektrische hulpaandrijving in de vorm van een Erikssoninstallatie aangebracht, waardoor bij windstilte toch kon worden gemalen. Rond 1948 is deze installatie vervangen door een zware elektromotor, en kon niet meer op windkracht worden gemalen. De molen kwam dus buiten bedrijf, en werd in 1953 onttakeld. In 1975 werd de romp op de rijksmonumentenlijst geplaatst.

In 1987 werd duidelijk dat er een reële mogelijkheid was om de Bosmolen te restaureren. Het herstel van de molen vergde een grote restauratie die in verschillende fasen werd uitgevoerd. In 1994 kwam de Bosmolen weer tot leven, en kon hij weer met windkracht water verzetten.