Weid van Brasser, Noordhollands Duinreservaat

Wandelroute Weid van Brasser, Noordhollands Duinreservaat

De route is gemarkeerd met een rode driehoek. Startpunt : Noorderstraat.

Op deze wandeling zijn veel ontwateringssloten te zien. De omgeving is van oudsher vochtig wat nog eens wordt bewezen door de hoge essenbomen. Het vermoeden bestaat dat juist vanwege dat water hier ooit een ontginningsboerderij is gesticht. Het bos bestaat uit hoge eiken en veel esdoorn. Onderweg is veel dood hout te zien.

In de bosvakken staan nogal wat grove dennen, de rest is overwegend loofbos. Hier is nog duidelijk herkenbaar dat het bos op het duin is geplant. Het pad slingert romantisch tussen ruisende dennen door. Krom gewaaide grove dennen geven aan hoe het hier spookte toen het omringende bos nog ontbrak. Om bospark aan te leggen was het nodig om het behoorlijke natte duin te ontwateren. 

Routebewijzering van wandelroute Weid van Brasser, Noordhollands Duinreservaat
Afstand6.46 km
GemarkeerdDit is een gemarkeerde route
ReactiesEr zijn 2 reacties op deze route


MeerHoogteprofiel

Weersvoorspelling komende 3 uur (Buienradar.nl)

Je kunt deze site helpen met donaties

donate with bitcoins
1G4mv9kotFRgqGioZzm2Nx5qvLhZtmXczq
donate with bitcoins

Hoogteprofiel

Hoogteprofiel van wandelroute Weid van Brasser, Noordhollands Duinreservaat

Routekaart


Gebieden/Netwerken

Gemeente Castricum (Limmen, Akersloot, De Woude)
Er zijn diverse mogelijkheden tot wandelen in de gemeente Castricum, enerzijds de routes door het Noord-Hollands duinreservaat, anderzijds de routes bij Akersloot en De Woude in het recreatiegebied Alkmaarder en Uitgeestermeer.

De routes in het duin zijn uitgezet door het PWN. Buiten de duinen zijn de routes uitgezet door het Wandelnetwerk Bergen-Heiloo-Alkmaar, het Landschap Noord-Holland of het Recreatieschap Uitgeestermeer. Het oostelijke deel van de gemeente Castricum (bij Akersloot en de Woude), maakt deel uit van het Nationaal Landschap Laag Holland.

Natuurgebied Noordhollands Duinreservaat
Het Noordhollands Duinreservaat (NHD) is een van de grootste natuurgebieden in ons land.  Het gebied strekt zich uit van de terreinen van Tata Steel bij Wijk aan Zee tot de Schoorlse Duinen. Het is zo’n 20 kilometer lang en gemiddeld 2,5 km breed, met een oppervlakte van 5.300 hectare. Het gebied omvat duinen, strand, binnenduinrandbossen met veel reliëf en enkele kleinere natuurgebieden. Voor een bezoek aan deze duinen heeft u een duinkaart nodig.

Dit gebied bevindt zich tussen Egmond aan Zee en de Zeeweg van Castricum. In dit  deel van de duinen wordt niet aan waterwinning gedaan. In het middendeel zijn de duinen hoog en ruig. Ook hier bevinden zich veel duintoppen van boven de 30 meter. Het hoogste duin ligt ten westen van De Bleek (tussen Egmond aan Zee en Egmond-Binnen) en is 38,5 meter hoog. Richting Castricum worden de duinen plotseling een stuk lager. Dit komt doordat hier vroeger de monding van het Oer-IJ lag.

Door de polders lopen diverse wandelroutes uit het wandelnetwerk Alkmaar-Bergen-heiloo en van het Landschap Noord-Holland.

Points of interest

Diepe sloot
De "Diepe Sloot"  dateert uit de eerste jaren van de ontginningsplannen van Landgoed Bakkum (1832). Oorspronkelijk was dit net als de “Hoepbeek” ook een natuurlijk meanderende beek, de “Diepe Slootbeek”. Het duinwater stroomde van het hogere, natte “Vogelwater” naar de polder. De gekanaliseerde beek werd tevens gebruikt om met een vlet materialen aan en af te voeren van de weilanden van het "Vogelwater”. De Diepe Sloot zorgt tot op heden net als het Koningskanaal voor de afvoer van het regenwater naar de polder. Wel een behoorlijk verschil in benaming voor een vergelijkbare afwatering.

Duinboerderij Zeeveld
Op 'Het Zee Velt' werd al gewoond toen de laatste duinen nog niet waren ontstaan en het getij van eb en vloed nog vrij in- en uitstroomde. Dit was mogelijk doordat de boerderij op een hoger gelegen duinrij ligt en een eigen zoetwaterwel heeft. De overlevering wil dat Willibrord en Adelbert hier in de 8ste eeuw langstrokken om Kennemerland te kerstenen.

In 1829 werd het gebied verworven door Koning Willem I om het met de nieuwste landbouwmethodes in cultuur te brengen. De koning kwam hier ook graag jagen en de geschiedenis wil dat hij  op de boerderij graag een vorkje mee prikte. Na zijn overlijden ging het gebied over aan zijn zoon Prins Frederik. Deze liet het na aan zijn dochter Prinses von Wied. Zij verkocht het in 1903 aan de provincie Noord- Holland. Sinds eind vorige eeuw wordt de boerderij beheerd door de Stichting Jan XVII.

Bron : http://www.zeeveld.nl

Grosse Elephant, Castricum
Tijdens de oorlog bouwde de Luftwaffe aan de van Oldenborghweg tussen Egmond aan Zee en Bakkum en drietal radarinstallaties. De meest Noordelijke installatie stond op het Koepelduin en was een Wassermann E II gerät . De tweede lag 600 meter zuidelijker op een duintop van 30 meter hoog en bestond uit een houten toren met een hoogte van 90 meter (Grosse Elephant). De meest zuidelijke toren op het Vogelduin en was eveneens een houten toren met een hoogte van 60 meter (Kleine Elephant). De drie locaties werden aangeduid als WN 38L en als BP 60. Rond de drie torens werden veel ondersteunende bunkers gebouwd. In 1943 werden bij de middelste toren (Grosse Elephant) twee flak bunkers van het type L 409a gebouwd met de registratienummers LCL 15511 en LCL 15512. 

Zie ook : Website Werkgroep Oud-Castricum

Noorderstraat
Startpunt van diverse wandelroutes in het Noordhollands Duinreservaat. Ook starten hier drie wandelroutes van het Landschap Noordholland door de schoonwatervallei.

Weid van Brasser
Het weid van Brasser ontleent zijn naam aan de laatste bewoner van de schaapsherderwoning, die hier tot 1914 stond.

Op de “Wei van Brasser” is aan het begin van 1997 een natuurbouwproject gerealiseerd. Het doel van het project was om in het oude geëgaliseerde bouwland reliëf aan te brengen met daarin opgenomen enkele kleine duinvalleien. Spontane verstuivingen van zand werden toegejuicht, die zorgden voor een meer natuurlijke ontwikkeling van het terrein. De door bemesting ontstane monotone begroeiing van voornamelijk duinriet is verwijderd tot aan het schrale kalkrijke duinzand. Van het in 1929 aangeplante bos werd twee en een halve hectare gekapt om onder andere de dynamiek in deze omgeving te herstellen.

Reacties op de route